Dagkoekoeksbloem (Melandrium rubrum, Melandrium dioicum)
Vindplaats: Anna's Hoeve, Heidelaan, Eemnes, 14 mei 2015, in de berm
Bloeiwijze: De dagkoekoeksbloem is een vroege bloeier. Dagkoekoeksbloem bloeit vanaf mei tot en met oktober (november) met helder roze (zelden witte) bloemen. De hoofdbloei valt in mei en juni, maar in de herfst kan een tweede bloei plaatsvinden. De bloemen hebben vijf diep ingesneden kroonbladeren. Op het eerste gezicht lijken het er tien. Ze groeien in losse vertakte bloeiwijzen (bijschermen). De kelkbladen zijn vergroeid tot een kelkbuis. De kelkbuis van de mannelijke bloemen is smaller dan die van de vrouwelijke bloemen.
Anjerfamilie
Bij anjers denk je al gauw aan de witte bloem in het knoopsgat van prins Bernhard. Zulke grote anjers komen in Nederland niet in het wild voor. De meeste leden van de anjerfamilie (Caryophyllaceae) zijn wel wit, maar klein, zoals de zandhoornbloem en heidespurrie. Veel soorten worden als sierplant gebruikt, sommige worden beschouwd als onkruid. De familie telt tegen de honderd geslachten, in Nederland onder andere anjer, gipskruid, hoornbloem, (veld)muur en silene.
Kenmerken
Dagkoeksbloem is een overblijvende zacht behaarde plant, die 30 tot 90 cm hoog kan worden.
Ze groeit op vochtige, voedselrijke, zandige grond aan slootkanten en bosranden en in lichte loofbossen. Ze is een in Nederland zeer algemeen voorkomende plant, behalve in de kleigebieden van Zeeland, Friesland, Groningen, Noord-Holland en op de waddeneilanden. Daar is ze vrij zeldzaam. Uitzondering hierop is Texel waar ze algemeen voorkomt. Door de kruipende wortelstok groeit de plant vaak in groepen.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten