Veldzuring (Rumex acetosa)
Vindplaats: Eemnes, Stammeweg, 5 mei 2015, in de berm
Bloeiwijze: De bloeiwijze is een pluim. Veldzuring is een tweehuizige soort, dat betekent dat de planten die bloemetjes met eicellen produceren andere planten zijn dan die die bloemetjes met mannelijke voortplantingscellen, of pollen, voortbrengen. De mannelijke planten zijn veel teerder en blijven ook een stuk kleiner dan de vrouwelijke planten. Tijdens hun bloei zie je aan de kleine tot 3 mm grote bloemetjes met zes bloemdekbladen de zes meeldraden hangen. De bloemdekbladen staan als een parapluutje boven de meeldraden en ze beschermen op die manier de helmknoppen tegen de regendruppels. Zodra deze hun pollen hebben afgegeven aan de lucht vallen de oude meeldraden af en meestal vallen ook de bloemdekbladen al snel af. Daardoor zijn deze mannelijke planten nog moeilijker in de grazige begroeiing te vinden.
Duizendknoopfamilie
De duizendknoopfamilie (Polygonaceae) is ondanks de kleine bloemen gemakkelijk te herkennen door de vaak van vele dikke knopen voorziene stengel en door het vliezige kokertje dat de stengel omgeeft, overal waar er een blad aan is bevestigd. Bij vele soorten staan de bloemen dicht bijeen en lopen daardoor goed in het oog. Ook scheiden ze rijkelijk veel honing af en worden ze druk door insekten bezocht. De gevleugelde vruchtjes worden door de wind verspreid bij zuring en rabarber.
Kenmerken
De Nederlandse naam zuring duidt op de zure smaak van de plant door de aanwezigheid van oxaalzuur. Rumex is latijn en betekent werpspies, hetgeen slaat op de bladvorm van een aantal soorten. Acetose komt van het Latijnse acetum (azijn). Het verschil in mannelijke en vrouwelijke planten is ook goed te zien aan de bouw van de planten. Vrouwelijke planten zijn veel forser en groter en je kunt de planten ook goed herkennen, omdat na de bloei de roodkleurige nootjes, ontstaan uit de bevruchte eicellen, nog behoorlijk lang aan de plant blijven zitten. Het nootje wordt omgeven door de drie binnenste bloemdekbladen die dan vruchtkleppen genoemd worden. Uiteindelijk vallen ze af en op die manier wordt het zaad in de vorm van deze nootjes verspreid. Vroeger werd het blad van de Veldzuring gebruikt in salades. Het bevat veel vitamine C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten